หายเงียบไปนานเลย ทั้งๆที่ได้ตั้งใจว่าจะอัพเดทบล็อกเดือนละหนึ่งครั้งเป็นอย่างน้อย แต่ว่า ช่วงที่ผ่านมาเป็นช่วงที่งานยุ่งมากจริงๆค่ะ รวมถึงป่วยไปหลายวัน ทำให้ตารางงานต่างๆต้องเลื่อนไปหมด
วันนี้เห็นว่า ก็ผ่านช่วงเทศกาลปีใหม่มาสักพักแล้ว และก็เกิน 2 เดือนแล้วเรายังไม่ได้มีโอกาสอัพเดทบล็อกเลย จึงคิดว่าควรจะมาเขียนอะไรทิ้งไว้ เพื่อเป็นการรักษาสัญญา(ใจ) กับตัวเองที่ว่าจะอัพเดทบล็อกเดือนละครั้งให้ได้นะคะ
สำหรับตัวเราเองแล้ว ปีที่ผ่านมาคือปีแห่งการทำงานหนักค่ะ ปกติแล้วเราก็จะพยายามออกกำลังกายด้วยการวิ่งระยะ 5 กิโลเมตรในทุกวันที่มีโอกาส แต่ก็อาจจะมีเรื่องอาหารที่เรายังไม่สามารถควบคุมตัวเองให้กินแต่สิ่งที่มีประโยชน์ได้ค่ะ (เพราะความชอบขนมหวานของเรามันเกินห้ามใจ ฮาๆๆ)
ทั้งที่ปกติเราไม่ค่อยจะเจ็บป่วยสักเท่าไหร่ แต่กลายเป็นว่า ช่วงปลายปีเราก็ป่วยไป 2 สัปดาห์เลย ทรมานจริงเชียวค่ะ
ปีที่แล้ว มีเรื่อง 2 เรื่องที่สำคัญที่เกิดขึ้น คือเราได้ใช้ความกล้าอย่างมากค่ะ ในการตัดสินใจทำเรื่องบางสิ่งบางอย่าง เป็นความกล้าที่เมื่อได้ทำแล้ว แม้ว่าผลจะไม่ได้ออกมาอย่างที่เราหวังจะให้เป็น แต่ว่าได้ช่วยให้เราเข้าใจอะไรๆมากขึ้น และมีความกล้าให้กับตัวเองมากขึ้นด้วยค่ะ ช่วยให้เราเห็นคุณค่าในตัวเอง และเลิกเอาตัวเองไปเปรียบเทียบ ในด้านที่เป็นปมด้อยที่เคยฝังใจเรามาตลอด
ส่วนอีกเรื่องคือเราได้ผ่านภาวะความกดดันอย่างที่สุด จนเราแทบถอดใจไม่ก้าวเดินต่อ แต่หลังจากเราผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ เราก็รู้สึกว่า เรามีความอดทนเพิ่มมากขึ้น และเข้าใจการรับมือกับภาวะเครียดได้ดีขึ้นค่ะ พอผ่านเรื่องใหญ่มาได้ ทำให้เราตั้งรับกับเรื่องอื่นๆที่เข้ามาว่าไม่ว่ายังไงเราก็จะต้องผ่านสถานการณ์นั้นๆได้แน่ๆค่ะ ... อาจจะผ่านไปได้โดยที่ได้ผลลัพธ์อย่างที่อยากให้เกิดขึ้น หรือไม่อยากให้เกิดขึ้น แต่เราก็จะผ่านไปได้ค่ะ
ปีนี้เราก็คงจะไม่ได้ตั้งความหวังอะไรมากมาย นอกจาก พยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ไม่ว่าจะเป็นหน้าที่ต่ออาชีพการงาน หน้าที่ในฐานะลูกที่ดีของพ่อแม่ หน้าที่ในฐานะเพื่อนที่ดีต่อผู้อื่น และหน้าที่ที่จะทำดีต่อตัวเองค่ะ
สำหรับกิจกรรมต่างๆที่เคยทำแล้วเป็นเรื่องที่ดี เราก็จะยังคงทำต่อไป ที่สำคัญคือ เราตั้งใจที่จะปรับปรุงตัวเองให้ดียิ่งๆขึ้นไปอีกเรื่อยๆค่ะ เราได้เรียนรู้แล้วว่า ความคาดหวังนั้นทรมานมาก เมื่อเราไม่ได้ในสิ่งที่หวัง แต่บางครั้งความหวังก็เป็นเรื่องจำเป็น หากไม่มีความหวัง เราก็จะไม่มีเป้าหมายหรือแรงจูงใจที่จะทำสิ่งต่างๆ .... แต่การคาดหวังในความหวัง นั้นเป็นยาพิษร้ายต่อใจตัวเองเลยนะคะ ... ดังนั้นเราจึงพยายามที่บอกตัวเองว่า เรามีความหวังได้ แต่จะไม่คาดหวังว่าสิ่งที่หวังต้องเกิดขึ้นเท่านั้น ถ้าเป็นจริงก็ดี ถ้าไม่เป็นจริงก็ไม่เป็นไรค่ะ
เป็นเรื่องที่ทำได้ยาก... แต่ก็จะฝึกใจค่ะ
เอาไว้ครั้งหน้า เราจะกลับมาเขียนบล็อกเกี่ยวกับความรู้บ้างนะคะ ... ขอให้ทุกคนมีความสุข สนุกสนานกับปีหมูทองค่ะ :)
